راهکار ساختمان کارا در مواجهه با کووید-۱۹ (سومین رقابت معماری)
جز ۱۰ طرح برتر
شاید نیاز به زمان بیشتری باشد تا چالش‌های اپیدمی کرونا را به پاسخ‌های طراحی در مسائل شهری و معماری تبدیل کرد و حتی نتیجه‌گیری‌های عجولانه می‌تواند راه‌حل‌هایی نامناسب را در پی داشته باشد. اما آنچه در شرایط امروز قابل طرح است، تغییر در حوزه‌های فعالیت، زمان فعالیت و قلمروها در شرایط پاندمی‌ست.
قلمروهایی که در یک مجموعه مسکونی در سه مقیاس فرد، خانواده و همسایگی قابل طرح است. هر پاسخ معماری در هر مقیاس با در نظر گرفتن مسئله خودکفایی، انعطاف‌پذیری عملکردی، افزایش ظرفیت، دسترسی به نور و تهویه طبیعی خواهد بود. در این طرح در مقیاس فرد، دسترسی به نور و تهویه طبیعی و دید مناسب برای اتاق‌ها و فضاهای میانیِ توده ساختمان مورد توجه قرار گرفته شده.
تلاش شده فضاهایی مانند اتاق مهمان به عنوان فضاهای منعطف در هنگام بحران و دورکاریِ ناشی از آن طراحی شوند. دسترسی فرد به بالکن‌های رو باز و بام‌های سبز بیشتر از پروژه‌های مرسوم در نظرگرفته شده تا به افزایش زمان سبز (زمان حضور فرد در فضای باز و سبز) و بالا بردن کیفیت زیست در دوران قرنطینه کمک کند.
در مقیاس خانواده علاوه بر موارد پیشین، به موضوع خودکفایی با ایجاد باغچه‌های اختصاصی برای هر واحد و کاشت سبزی در حد مصرف خانواده پاسخ داده شود و دسترسی به فضای سبز اختصاصی تأمین شود. این امر در فضاهای عمومی مانند بام نیز با تفکیک فضاهای نشستن مورد تأکید قرار گرفته است. در مقیاس همسایگی، طرح پیشنهاد فضاهای رفاهی و امکانات مختص به مجتمع مانند فضاهای ورزشی، سینما و استخر را ارائه می‌دهد و می‌تواند در هنگام پاندمی، تاب‌آوری مجموعه نسبت به بحران را بالا ببرد و جایگزینی برای فضاهای عمومی شهری پیشنهاد دهد.
