راهکار ساختمان پرستیژ در مواجهه با کووید-۱۹ (سومین رقابت معماری)

جز ۱۸ اثر شرکت کننده

پروژه نکسا ۳۴ (ساختمان prestige) تلاشی است برای طراحی ساختمانی که نیازهای پدید آمده کاربر مجموعه‌ای مسکونی را با توجه به الگوی جدید زندگی در دوران بحران پاندمی پاسخ دهد و در عین حال با بستر شهری و همسایگی‌های خود بیگانه نباشد. با تأمین عملکردهای رفاهی و خدماتی متنوع، بازتعریف استانداردها و الگوهای طراحی در فضاهای خصوصی، نیمه‌خصوصی و ارتباطی، همراه با به‌کارگیری سسیتم‌های هوشمند مدیریت و کنترل ساختمان به عنوان ضرورتی اجتناب‌ناپذیر با توجه به نیازهای جدید ، سعی بر دستیابی به بیشینه عملکرد ایزوله ساختمان صورت گرفته است.

چالش اصلی در این طرح ایجاد تعادل بین دو هدف به ظاهر متضاد بوده است: دستیابی به بیشینه عملکرد ایزوله بنا با توجه به بحران پاندمی کنونی و تعریف نیازهای جدید کاربر در دوران پسا‌کرونا از یکسو و از سویی دیگر پیوند مناسب بنا با بستر پیرامون و منظر شهری. برای تحقق هدف اول با بررسی الگوی زندگی بهینه بر مبنای متغیرهای به‌وجود آمده در این دوران راهکارهایی همچون استفاده دوباره از الگوهای کار آمد ولی کمرنگ شده معماری ، تفکیک دسترسی ها در سطوح مختلف (از ورودی تا واحدها)، تامین امکانات و تعریف فعالیت‌های جدید تغییر سرانه برای تحقق فاصله‌گذاری فیزیکی و در نهایت سیستم‌های هوشمند برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی به‌کار گرفته شده‌است.

رویکرد اصلی برای دستیابی به هدف دوم تلاش برای تخفیف چیرگی بنا بر بافت مجاور بوده‌است. در واقع با توجه به ابعاد ساختمان و تعارض آشکار آن با دانه‌های مجاور تلاش شده است به‌منظور دستیابی به منظری همگون از دید ناظر شهری، فرمی ساده و بی پیرایه بخود بگیرد؛ گویی همواره در این مکان بوده است. نقطه پیوند دو هدف نام برده شده فضاهای نیمه باز در جداره بیرونی و کوچه‌هاییست که هم نیاز کاربر این بنا را به عنوان شبه محله‌ای عمودی برای ارتباط با طبیعت و محیط شهری برطرف نموده و هم پیوند بنا با ناظر بیرونی و منظر شهری را تقویت کرده‌است.