معرفی ۱۸ اثر شرکت کننده در رقابت نکسا( فضای در میان- دفتر دیدا)

زمین مجموعه از ترکیب چند قطعه میان پلاک شکل گرفته و تبدیل به یک قطعه میان پلاک بزرگ تر شده است. در شمال و جنوب سایت دو معبر واقع شده و همین ساختار ساده شهری ، پایه ایده محوری پروژه را شکل داده است . تنگی معبر شمالی  از یک سو و محوطه باز جنوبی در طرف دیگر به کنده شدن پروژه از روی زمین جهت داد و باز شدن عرصه شمالی و ارتباط معبر شمالی و معبر جنوبی ، توسط پیوستار فضایی پلازای ایجاد شده و توسعه این فضا تا شهر را رقم زد. . ایجاد پلازا در بستر پروژه به عنوان پایه طراحی سبب شد بنا روی فضای تهی زیرین بنشیندو این تهی به عنوان عنصر سازمان دهنده پروژه در طبقات فوقانی بسط داده شده و پروژه به روش طراحی فضای خالی (stereotomic)  توسعه پبدا کرد.

  با توجه به تحدید زمین از شرق و غرب، خالی پروژه در درون بارگذاری شد و برخلاف الگوهای رایج ، فضای خالی به عنوان موضوع اصلی به جای فرم پر پرداخت شد. حاصل این رویکرد ایجاد فضاهای عمومی در هم کف و طبقات و تغییر ساختار از برج به بنای چند طبقه خالی شده (چند مجموعه کوچک تر ) بوده است . ساختار پروژه از فضاهای باز در کوچکترین مقیاس – تراس – تا بزرگترین آن – پلازا – با رو کردن فضاهای خالی به پر و اهمیت رفتارهای شکل گرفته در آن ها غنای بیشتری پیدا کرد.

اهمیت فضای خالی نسبت به حجم پردازی در کلیه وجوه بنا سبب تشکیل فضاهای میانی شده است و این فضاها شاکله اصلی بنا را ایجاد کرده اند. مجموعه ای از فضاهای متباین با پیوستار تهی میانی تبدیل به فضایی هم آهنگ و ساختاری محله وار شده است . محله ای متشکل از ساختمان های دو تا چهار طبقه با حریم های فضایی سه بعدی و سلسله مراتب قلمرویی از خانه تا شهر . رویکرد این بنا جایگزین کردن فضای نمادین به جای نمای نمادین بوده است.

• دفترمعماری دیدا
• مسعود حاتمی
• تیم طراحی : محمد جواد بینا ، حمیدرضا شعبانی ، میلاد اسدی ، مهتا سعادت
• سازه : امید نوروزی
• گرافیک : حمیدرضا شعبانی ، میلاد اسدی ارایه : حسام شیری