معرفی انواع معماری
هنگامی که در نقاط مختلف شهر رانندگی می کنید یا به مکان های جدید سفر می کنید، احتمالاً متوجه شده اید که انواع مختلفی از خانه ها و ساختمان ها با انواع معماری مختلفی وجود دارد. یک خیابان ممکن است پر از خانه‌های تاریخی به سبک سنتی ایرانی باشد و خیابان بعدی می‌تواند ساختمان‌های مرتفع مدرن باشد.
با تغییر زمان، عناصری که در معماری انتخاب می‌کنند نیز تغییر می‌کنند. سفر در یک شهر یا شهرک اغلب می تواند مانند نگاه کردن به یک کپسول زمان باشد، زیرا می تواند به ما نشان دهد که ساختمان ها و سازه ها در طراحی و نوع معماری چطور پیشرفت کرده اند..
درک عناصر مختلف موثر بر معماری و سبک، روشی عالی برای درک بهتر ساختارهای شهر خود و باشکوه ترین سازه ها در سراسر جهان است.
وقتی به یک ساختمان نگاه می کنید اولین چیزی که نظر شما را به خود جلب می کند طراحی آن است. در صورتی که ساختمانی از نظر طراحی و معماری مورد توجه قرار گیرد عموما نقطه عطفی است که تاریخ یک شهر را بازگو می کند و سبب می گردد توریست ها از اطراف جهان برای بازدید بیاییند.
ساختمان های معروف و زیبا اکثرا از طراحی و معماری خاصی پیروی می کنند. بسیاری از این عناصر طراحی هنوز توسط مشاوران معماری و طراحی استفاده می‌شوند و اصول همیشگی طراحی خوب را به عنوان الهام‌بخش پروژه‌های طراحی خود اتخاذ می‌کنند.
انواع معماری یعنی چه؟
بیایید با اصول اولیه شروع کنیم. انواع معماری دقیقا چیست؟ انواع معماری به مجموعه ای از ویژگی ها و ساختارهایی گفته می شود که یک ساختمان یا سازه دیگر را قابل توجه یا از نظر تاریخی قابل شناسایی می کند.
اگرچه عناصر خاص ممکن است به انواع مختلف منتقل شوند، ولی هر یک از انواع معماری خاص شامل ترکیبی منحصر به فرد از عناصر مانند فرم، زیبایی شناسی، روش ساخت، مصالح ساختمانی و ویژگی های منطقه ای است. ترکیب عناصر چیزی است که تمایز بین دسته بندی های مختلف در انواع معماری را ممکن می سازد.
عناصر انواع معماری چیست؟
عناصر مختلف زیادی وجود دارد که به انواع معماری یک سازه کمک می کند. از جمله:
مصالح ساختمانی
از نظر تاریخی، مصالحی که برای ساختن سازه‌ها استفاده می‌شد، همان مصالحی بود که در آن منطقه فراوان بود. چوب، آجر و سنگ رایج ترین مصالح ساختمانی برای هزاران سال بودند.
با پیشرفت تکنولوژی، انواع دیگر مصالح ساختمانی مانند فولاد، شیشه و بتن رایج شدند. فناوری بهتر همچنین مواد قابل پردازش بیشتری را ایجاد کرد که می توان از آنها برای ساخت ساختمان های بلندتر استفاده کرد. درک اینکه از چه مصالحی برای ساخت یک سازه استفاده شده است، می تواند اطلاعات زیادی در مورد انواع معماری آن به شما بدهد.
سن بنا
زمان ساخت سازه یکی دیگر از اجزای کلیدی انواع معماری است. این امر به ویژه مهم است زیرا بسیاری از عناصر معماری تمایل به ورود و خروج از سبک دارند.
بنابراین، ممکن است دو ساختمان از نظر نوع ساخت مشابهتی داشته باشند، اما اگر در دوره های مختلف ساخته شده باشند، احتمالاً تفاوت های ظریف اما مهمی دارند. به عنوان مثال، ساختمانی که بین ۸۵۰ سال قبل از میلاد تا ۵۰۰ سال پس از میلاد در رم ساخته شده است، احتمالاً نمونه ای از معماری کلاسیک است، مانند کولوسئوم رومی.
با این حال، ساختمانی به سبک مشابه که بعدا ساخته شد، ممکن است نمونه ای از معماری نئوکلاسیک یا رنسانس باشد. دانستن سن و زمینه زمانی که یک ساختمان طراحی و ساخته شده است، بخش مهمی از پازل برای درک انواع معماری است.
طراحی سازه
زیبایی شناسی طراحی یک سازه بسیار ضروری است. طراحی یک سازه شامل درک عناصری مانند خط، رنگ، شکل، جرم، فضا، بافت و غیره است.
یک ساختمان کلاسیک با تقارن مطلق و اصول دقیق ریاضی طراحی می شود، برخلاف ساختار گوتیک که دارای جزئیات استادانه ای مانند طاق های نوک تیز و تزئینات پرآذین است.
هر نوع معماری دارای ویژگی ها و اجزای کلیدی است که آن نوع خاص را تعریف می کند. درک اینکه چگونه عناصر طراحی فردی به ساختار کمک می کنند برای ارتباط با انواع معماری ساختمان بسیار مهم است.
محل ساخت
محل قرارگیری یک ساختمان تاثیر بسزایی در انواع معماری دارد. برای اثربخشی، طراحی ساختمان باید عوامل مبتنی بر مکان مانند آب و هوا، جغرافیا، توپوگرافی، ویژگی های منطقه و موارد دیگر را در نظر بگیرد.
به منظور ایجاد یک سازه ایمن و طولانی مدت، برای معماران ضروری است که درک دقیقی از مکانی که یک ساختمان در آن ساخته می شود داشته باشند. ساختمانی که در یک منطقه باتلاقی قرار دارد به طراحی بسیار متفاوتی نسبت به ساختمانی که در یک منطقه صخره ای ساخته می شود نیاز دارد.
طرح های سازه باید شرایط آب و هوایی محلی، بلایای طبیعی بالقوه و موارد دیگر را در نظر بگیرند. ساختمان‌ها نیز باید به گونه‌ای ساخته شوند که از ویژگی‌های طبیعی مانند نور طبیعی، مناظر تماشایی و سایر عناصر بهره ببرند.
علاوه بر ویژگی های کالبدی، هنجارهای اجتماعی و فرهنگی مکان نیز باید در نظر گرفته شود تا ساختار نهایی در هدف خود مفید واقع شود. در برخی فرهنگ‌ها، جهتی که یک ساختمان رو به آن قرار می‌گیرد یا تعداد طبقات آن می‌تواند از نظر فرهنگی مهم باشد، بنابراین بسیار مهم است که طراحان نه تنها زمین، بلکه افرادی را که برای آنها طراحی می‌کنند نیز درک کنند.
چرا انواع معماری مهم است؟
ساختمان ها می توانند صدها یا حتی هزاران سال پابرجا باشند. سازه‌های قدیمی بازنمایی‌های فیزیکی از گذشته هستند و می‌توانند به ما در مورد نحوه زندگی مردم و طرز طراحی و معماری ساختمان ها بیاموزند.
ما می‌توانیم از ساختمان‌های جدید برای نشان دادن آنچه در حال حاضر برای ما مهم است استفاده کنیم، مانند استفاده از مصالح پایدار که برای محیط زندگی بهتر است، یا با استفاده از پنجره‌های زیاد برای وارد کردن بیشترین مقدار نور طبیعی.
انواع معماری علاوه بر ارائه زمینه ای در مورد جهان به طور کلی، می تواند زیبایی و زیبایی شناسی فضاهای کاربردی را نیز ارائه دهد. ما به عنوان انسان زمان زیادی را در داخل خانه می گذرانیم و داشتن فضاهایی با طراحی زیبا در خانه و محل کارمان می تواند ارزش زیادی به آن مکان ها اضافه کند. ساختمانی که مردم بخواهند وقت خود را در آن بگذرانند ارزش بسیار بیشتری نسبت به دیوارها و سقف ها دارد.
در اینجا ۸ مورد از شناخته شده ترین انواع معماری که در بسیاری از سازه های محبوب در سراسر جهان به کار رفته اند آورده شده است.
معماری کلاسیک یونان و روم
معماری کلاسیک در این دوره در کشور های یونان و روم بسیار مورد پسند واقع شد.. این مدل معماری به مفهوم سازه های ساختمانی با استفاده از یک الگوی مجموعه پایبند بود. معماری کلاسیک اغلب با معبد، یک محوطه مستطیل یا احاطه شده توسط ستون ها بیان می شود.
نظم ستون‌های یونانی، دوریک، یونی و کورنتی، برخی از عناصر قابل شناسایی‌تر معماری کلاسیک هستند. این دستورالعمل‌ها توسط معماران رومی دنبال می‌شد، و سبک کورنتی سبک مورد علاقه‌تر مورد استفاده در بسیاری از ساختمان‌های رومی بود. از معروف ترین مدل انواع معماری سنتی می توان به کولوسئوم واقع در رم و آکروپولیس در شهر آتن اشاره کرد.
معماری گوتیک
از انواع معماری گوتیک می توان به کلیساهای اروپایی اشاره کرد. محل تول این سبک در فرانسه بود که پس از بازخورد خوب در تمام اروپا حاکمیت پیدا کرد. سه ویژگی اساسی در این نوع معماری بسیار مورد توجه بود که عبارتند از: ستون اجدار، سقف نوک تیز و تکیه گاه ساختمان که از نوع سنگ کاری و ساختمان بنایی بود.
کلیسای نوتردام پاریس در فرانسه نمونه ی بسیار معروف و شناخته شده این سبک معماری است. کلیسای میلان در ایتالیا، کلیسای سنت دنیس در پاریس و کلیسای کلن در آلمان تنها چند مثال از معماری سبک گوتیک می باشد.
باروک
معماری باروک آنطور که گفته می شود طرحی رمانتیک و احساسی دارد که محل تولد آن همانطور که حدس می زنید ایتالیا می باشد و هدف اصلی آن جلب توجه نظر مخاطب است. در معماری باروک از فرم هایی همچون بیضی و مقعر و محدب که حرکت را نشان می دهد استفاده می شود. اعوجاج نیز یکی دیگر از جنبه های کلیدی در این معماری است که در آن چهره هایی را خواهید دید که شکسته، کشیده یا دستکاری شده اند تا برجسته شوند. برای مثال می توان کاخ شونبرون وین، کلیسای سنت پل لندن و میدان سنت پیتر واتیکان را نام برد.
معماری نئوکلاسیک
این سبک درواقع به طوری احیای سبک کلاسیک است که اشاره ی خاصی به معماری یونان و روم باستان دارد. از طرفی باعث ساخت ساختمان های قرن هجدهم که شباهت بسیاری با معابد رومی و یونانی داشتند شد. در معماری نئوکلاسیک چند نکته نهفته است که در طراحی آن باید به شدت دقت شود این نکات عبارتند از: خطوط صاف و تمیز، ستون های کاملا مستقل، ساختمان بسیار بزرگ و ظاهر به هم ریخته.
این لزوماً همیشه درست نیست، و به همین دلیل است که درگیر کردن کارشناسان پایداری در مراحل اولیه طراحی، یک تصمیم حیاتی است. کار با یک تیم طراحی که پیچیدگی‌ها، خواسته‌ها و چالش‌های ساخت یک ساختمان پایدار را درک می‌کند، می‌تواند راه‌حل‌های اثبات‌شده‌ای را بهتر ارائه دهد که می‌تواند هم منافع زیست‌محیطی مورد نیاز و هم کاهش هزینه را ارائه دهد.
معماری ویکتوریایی
این نوع معماری در دوره ی سلطنت ملکه ویکتوریا متولد شد و محبوبیت عظیمی داشت. معماری ویکتوریایی مثل سایر معماری ها نیست و نمی توان آن را محدود به یک سبک و نوع کرد. بلکه به‌عنوان یک اصطلاح گسترده استفاده می‌شود که شاهد احیای عناصر گوتیک، رومانسک و تودور بود.
سبک ویکتوریا در طول انقلاب صنعتی در طراحی خانه های مسکونی به کار رفت. در واقع امروزه ساختمان های زیادی در ایالات متحده و بریتانیا از این قالب معماری استفاده می کنند. یکی از ویژگی‌هایی که بیشتر خانه‌های ویکتوریایی به اشتراک می‌گذارند، ظاهر «خانه عروسکی» با تزئینات استادانه، رنگ‌های زنده و طرح‌های نامتقارن است.
از محبوب ترین طراحی و معماری های ویکتوریایی می توان به قلعه ی بالمورال اسکاتلند، کاخ وست مینیستر لندن و کاخ رویال آلبرت لندن اشاره کرد.
معماری مدرن
این سبک معماری یک اصطلاح چتری است که چندین سبک مختلف را در بر می گیرد که در نیمه اول قرن بیستم پدیدار شدند. این مدل معماری از نوع مینیمالیستی است که حتی بعد از جنگ جهانی دوم مد نظر معماران بود.
در معماری مدرن آنچه که مد نظر است سادگی طرح، نبود تزئینات اضافی، ساختار بی اشکال و عملکرد است. در این مدل معماری بیشتر از مصالحی چون فولاد، بتن و شیشه استفاده می گردد. برخی از بهترین معماران شناخته شده قرن بیستم در این دوران شکوفا شدند، از جمله فرانک لوید رایت و لوکوربوزیه.
از این رو برخی از نمادین‌ترین نمونه‌های معماری مدرن عبارتند از خانه فالینگ واتر فرانک لوید رایت در ایالات متحده، ویلا ساووی لوکوربوزیه در فرانسه، و گالری ناسیونال لودویگ میس ون در روهه در برلین.
معماری پست مدرن
معماران پست مدرنیسم در واکنش به ریاضت و سفتی ترویج شده توسط معماری مدرن، این جنبش طراحی را در دهه ۱۹۶۰ راه اندازی کردند. طرح‌های پست مدرن، تزئینات هنری و عناصر تزئینی را در نمای ساختمان به کار می‌بردند، برخلاف خطوط تمیزی که سبک‌های مدرنیستی حفظ می‌کردند.
سبک پست مدرنیسم از جعبه‌بندی فقط به یک نوع خودداری می‌کرد، بنابراین طرح‌ها اغلب از ترکیبی از انواع معماری الهام می‌گرفتند. برای برخی از ساختمان ها، این ترکیب اغلب به یک طراحی ترکیبی و غریب منجر می شود.
معماری نوآینده گرا
نئوفیوتوریسم یک سبک معماری است که به عنوان رویکردی ایده آل گرایانه تر به آینده تلقی می شود. این طرح ها به طور فزاینده ای از فناوری های جدید برای ساخت فرم های به ظاهر غیرممکن و ساختارهای نوآورانه ای استفاده می کنند که قبلاً هرگز انجام نشده است. معماری نوآینده‌نگر با ساختارهایی شناسایی می‌شود که به نظر می‌رسد فیزیک طبیعی را که قبلاً فقط در فیلم‌های علمی تخیلی دیده می‌شد، مخالفت می‌کنند.
یکی از شناخته شده ترین معماران معماری نوآینده نگر، معمار پیشگام عراقی-بریتانیایی زاها حدید است. در سال ۲۰۰۴، او اولین معمار زن بود که برنده جایزه پریتزکر در معماری شد که به عنوان جایزه نوبل در دنیای معماری شناخته می شد. او همچنین دو بار جایزه ریبا استرلینگ که معتبرترین جایزه معماری بریتانیا است را دریافت کرد.
حدید که در سال ۲۰۱۶ در سن ۶۵ سالگی درگذشت، به خاطر پروژه های متمایز خود از جمله موزه نیو ریورساید در گلاسکو، گالری سرپانتین ساکلر در هاید پارک، استادیوم المپیک ۲۰۲۰ توکیو در ژاپن، استادیوم جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ در قطر و مرکز فرهنگی حیدر علی اف در آذربایجان شناخته شده بود.
