راهکار ساختمان ژیوان در مواجهه با کووید-۱۹ (سومین رقابت معماری)
جز ۱۰ طرح برتر
بخش اعظم شهر، توده‌های ساخته‌ی دارای کاربری هستند اما این ساخته‌ها طبعا با شریان‌هایی پیوند می‌یابند که حرکت و دسترسی را میسر می کنند: انواع گذرها. دسترسی دادن از نقطه‌ای به نقطه دیگر فقط بخشی از وظایف گذر‌هاست، چه بسا وظیفه‌ای نه چندان اصلی: از طریق گذر است که شهر ادراک می‌شود. گذرها در واقع پذیرای فهم شهرند. زمین/خانه‌های این بنا/شهر از طریق سه گذر به هم
وصل می شوند که به تأسی از ارتفاع گرفتن زمین‌ها، در سه تراز ارتفاعی تعریف شده‌اند. این گذرها که در مقیاس شهر، خرد و در مقیاس معماری کم وبیش درشت‌اند، با تمهید ساختمانی ویژه‌ای به درشت سازه دوخته شده‌اند.
بار این گذرها از طریق تیرهایی بزرگ که بر تن سازه‌ی برج‌ها نشسته‌اند، تحمل می‌شود. گذر همیشه پذیرای کاربست‌های عمومی بوده، پس درگذرهای پیوندی می‌توان فضاهای عمومی را نشاند. جانشانی و حضور انواع فضاهای جمعی و عمومی در واقع خیابان‌هایی داخلی در بنا پدید آورده است.
فضاهایی خدمات‌دهنده یا تفرجگاهی که با برنامه‌ای دقیق در گذرها قرار داده شده. این فضاها و انواع خدماتی که در خود جای داده‌اند، می‌توانند ساختمان را از دست کم بعضی نیازهای ناضروری به شهر رهایی دهند، به ویژه که شهر گاهی ناسالم و خطرناک می شود، چنان که این روزها چنین است.
