راهکار ساختمان نکسا ۳۴ در مواجهه با کووید-۱۹ (سومین رقابت معماری)
رتبه چهارم رقابت نکسا
نقش فضای باز در شکل‌گیری پروژه:
اﯾﺪه اﺻﻠﻰ اﯾﻦ ﻃﺮح اﯾﺠﺎد ﻓﻀﺎى ﺑﺎز ﺑﺎﮐﯿﻔﯿﺖ ﮐﻪ ﯾﮑﻰ از ﻧﮑﺎت ﭼﺎﻟﺶ ﺑﺮاﻧﮕﯿﺰ ﻃﺮاﺣﻰ ﻣﺠﺘﻤﻊﻫﺎى ﻣﺴﮑﻮﻧﻰ ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻃﺒﻘﻪ ﻣﻰباﺷﺪ، ﺑﻮده اﺳﺖ. ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻓﻀﺎى ﺑﺎز (ﺣﯿﺎط ﯾﺎ ﺗﺮاس) داراى ﭼﻨﺪﯾﻦ ﻣﻮﻟﻔﻪ اﺳﺖ. اوﻟﯿﻦ ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻣﺴﺎﺣﺖ و اﺑﻌﺎد ﺗﺮاس ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ و دوﻣﯿﻦ آن‌ها ﻣﯿﺰان ﺳﺒﺰﯾﻨﮕﻰ اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﻃﺮح ﻫﺮ آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﺗﺮاس ﻣﺮﺑﻌﻰ ﺷﮑﻞ ﺑﺎ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ ﻗﺮارﮔﯿﺮى ﯾﮏ ﻣﯿﺰ ﭼﻬﺎرﻧﻔﺮه و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻓﻀﺎى ﺳﺒﺰ ﻧﻬﺎدﯾﻨﻪ ﺷﺪه و داراى ﻋﻤﻖ ﮐﺎﻓﻰ ﻣﻰﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻮﻟﻔﻪ دوم ﮐﻪ در واﻗﻊ ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ ﺣﯿﺎط و ﺗﺮاس ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ارﺗﻔﺎع ﻓﻀﺎى ﺑﺎز است.
حیاط اصولا سقف ندارد ولی تراس سقفی معمولا در ارتفاع یک طبقه بالاتر از خود دارد. ﺑﺮاى اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖ و ﮐﺎراﯾﻰ ﻓﻀﺎﻫﺎى ﺑﺎز اﯾﻦ ﭘﺮوژه ﺑﯿﺶ از نیمی از تراس‌ها ﺑﺪون ﺳﻘﻒ و ﯾﺎ ﺑﺎ ﺳﻘﻔﻰ در ارﺗﻔﺎع ﺑﺎﻻﺗﺮ از ۶ متر طراحی ﺷﺪه‌اﻧﺪ. ﻣﻮﻟﻔﻪ ﭼﻬﺎرم ﺟﺮﯾﺎن داﺷﺘﻦ ﻫﻮا در ﻓﻀﺎى ﺑﺎز اﺳﺖ. ﻣﻌﻤﻮﻻ تراس‌ها دو ﺿﻠﻊ ﻋﻤﻮد ﺑﺮ ﻫﻢ ﺑﺎز ﻧﺪارﻧﺪ وﻟﻰ در اﯾﻦ ﭘﺮوژه ﺗﻘﺮﯾﺒﺎ یک‌سوم آپارتمان‌ها داراى ﺣﯿﺎﻃﻰ ﺑﺎ دو ﺿﻠﻊ ﺑﺎز روﺑﺮوى ﻫﻢ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻪ وﺟﻮد آﻣﺪن ﺟﺮﯾﺎن ﻫﻮا در ﺟﻬﺖ ﻋﻤﻮد ﺑﺮ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﻣﻰﮔﺮدد.
اﺳﺘﻘﺮار ﺗﻌﺪادى از ﺣﯿﺎطﻫﺎ در ﮐﻨﺎر ﻧﻤﺎى ﺟﺎﻧﺒﻰ ﭘﺮوژه و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻃﺮاﺣﻰ ﻗﻄﻌﺎت آﺟﺮىﻣﺎﻧﻨﺪ و ﯾﮏ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺳﺎﺧﺖ وﯾﮋه، ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻧﻤﺎى ﺳﻮم ﭘﺮوژه ﺑﻪ ﺷﮑﻠﻰ ﻣﺘﻔﺎوت از آﻧﭽﻪ در ﺷﻬﺮ ﻣﻰﺑﯿﻨﯿﻢ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ در ﻃﺒﻘﺎت ﺑﺎﻻﯾﻰ در ﺣﺎﻟﻰ ﮐﻪ ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ را از ﺧﻮد ﻋﺒﻮر ﻣﻰ دﻫﺪ، دﯾﺪ و اﺷﺮاف ﺑﻪ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪﻫﺎى ﺟﺎﻧﺒﻰ را ﻣﺴﺪود ﮐﺮده اﺳﺖ.
