راهکار ساختمان کاشانه در مواجهه با کووید-۱۹ (سومین رقابت معماری)
در ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻪﮔﯿﺮى وﯾﺮوﺳﻰ، ﺑﺸﺮ راﻫﻰ ﺟﺰ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮى و ﺧﻮد ﻣﺮاﻗﺒﺘﻰ ﻧﺪارد .ﯾﮑﻰ از راهﻫﺎ ﻓﯿﻠﺘﺮ ﮐﺮدن ﺣﺪاﮐﺜﺮى ﺧﺎﻧﻪ از ﻓﻀﺎى ﭘﯿﺮاﻣﻮن، ﺗﻮﺳﻂ اﯾﺠﺎد ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺐ دﺳﺘﺮﺳﻰ اﺳﺖ. دﯾﮕﺮ راه، اﯾﺠﺎد ﻓﻀﺎﯾﻰ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﺷﯿﻮه زﻧﺪﮔﻰ ﻣﺪرن ﺑﺮاى ﻗﺮﻧﻄﯿﻨﻪ ﻃﻮﻻﻧﻰ ﻣﺪت اﺳﺖ. اﯾﺪه ى ﺣﺮﯾﻢ دراﻟﮕﻮى دو ﺣﯿﺎﻃﻪ در ﻣﻌﻤﺎرى ﺧﺎﻧﻪﻫﺎى ﻓﻼت ﻣﺮﮐﺰى اﯾﺮان، ﻣﻰﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺎﺳﺨﻰ ﺗﺎرﯾﺨﻰ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻧﯿﺎز اﻣﺮوزى ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﺮ اﯾﻦ اﺳﺎس ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺐ دﺳﺘﺮﺳﻰ از ﺷﻬﺮ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ و ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﻪ دو ﻣﺤﺪوده ﺑﯿﺮوﻧﻰ و اﻧﺪروﻧﻰ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﺳﺖ .
ﺑﺮ اﺳﺎس ﺳﺎﺧﺘﺎر دو ﺣﯿﺎﻃﻪ در ﻣﻌﻤﺎرى اﯾﺮان، ﺧﺎﻧﻪ ﻓﻀﺎﯾﻰ ﻣﯿﺎن دو ﺣﯿﺎط ﺑﯿﺮوﻧﻰ و اﻧﺪروﻧﻰ اﺳﺖ و ﺣﯿﺎط ﻓﻀﺎﯾﻰ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﯾﮏ وﺟﻪ ﺑﺎ ﻓﻀﺎى ﭘﯿﺮاﻣﻮن و ﺷﻬﺮ در ارﺗﺒﺎط ﺑﺎﺷﺪ .ﺣﯿﺎط ﺑﯿﺮوﻧﻰ داراى ﻣﺤﺮﻣﯿﺖ ﮐﻤﺘﺮ و ﻣﺤﻞ ﻣﺮاﺟﻌﺎت ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ و ﺣﯿﺎط اﻧﺪورﻧﻰ داراى ﻣﺤﺮﻣﯿﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ و ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮاده و ﮐﺴﺎﻧﻰ ﮐﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﺮﯾﻢ راه ﺧﻮاﻫﻨﺪ داﺷﺖ.
ﺣﯿﺎطﻫﺎى ﺑﯿﺮوﻧﻰ واﺣﺪﻫﺎى ﺷﻤﺎﻟﻰ و ﺟﻨﻮﺑﻰ روﺑﺮوى ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ و در ﻣﺠﺎورت دو ﻓﻀﺎى ﺗﻬﻰ ﺷﺮﻗﻰ و ﻏﺮﺑﻰ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ ﺗﺎ دﯾﺪ ﺑﺼﺮى و ارﺗﺒﺎط ﮐﻼﻣﻰ ﻣﯿﺎن ﺳﺎﮐﻨﯿﻦ در دوران ﻗﺮﻧﻄﯿﻨﻪ ﭘﺴﺎﮐﺮوﻧﺎ دراﯾﻦ ﺣﯿﺎطﻫﺎى ﺑﯿﺮوﻧﻰ (در ﻣﺮزى ﻣﯿﺎن ﻓﻀﺎى ﺧﺼﻮﺻﻰ و ﻋﻤﻮﻣﻰ) ﺷﮑﻞﮔﯿﺮد و ﭘﯿﺮاﻣﻮن اﯾﻦ ﻓﻀﺎى ﺗﻬﻰ را ﺑﻪ ﯾﮏ ﻋﻨﺼﺮ زﻧﺪه در ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺪل ﮐﻨﺪ. ﺑﺮاى دﺳﺘﺮﺳﻰ ﺑﻪ ﺣﯿﺎط اﻧﺪروﻧﻰ و ﺗﻌﻤﯿﺮ و ﻧﮕﻬﺪارى ﻓﻀﺎى ﺳﺒﺰ آن ﺑﺪون ﮔﺬر از ﺣﺮﯾﻢ ﺧﺎﻧﻪ، دو ﺣﯿﺎط ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻣﺘﺼﻞ ﺷﺪه‌اﻧﺪ.
