سال ۱۴۰۰ مبارک

روزهای عجیبی را گذراندیم؛ روزهایی که نفس به شماره افتاد، برق از نگاه پرید، امید در رگ ها جاری شد، امید رفت و ترس آمد، گریه آمد، خنده آمد به جای لمس گرمای دست‌ها، مشت‌ها را از دور به هم نشان دادیم، به جای لب‌هایی که دیگر پنهان شده بود، با چشم‌هایمان خندیدم، رشته محبت بین‌مان به مو بند شد و پاره مشد، گرما رفت، سرما آمد، همدل شدیم، یک روح شدیم و هزاران تن که حالا فقط یک آرزو دارند؛ سلامتی
به امید روزهای خوب، نوروزتان مبارک